Het Kanon

Ook dit jaar, beste lezers, kwamen de mannen van het managementteam (regelgroepje) voor het sluiten van het de tranfser window (tuimelraam) in crisisberaad bij elkaar om te bespreken hoe zij het vertrek van de stakeholders (sterkhouders) Wim-Jan, Arie, Hans en Gert-Jan zouden kunnen opvangen.
“We hebben te maken met een exponentiële groei van het aantal vertrekkende spelers. Vorig jaar 2, nu 4, volgend jaar 8 en daarna de laatste 16. Niets doen is geen optie, dan bestaan we over twee jaar niet meer.”
“Als je dan ook nog eens bedenkt dat op onze leeftijd het aantal blessures na de eerste wedstrijd ook exponentieel stijgt, dan is het probleem nog urgenter. De ziekenboeg raakt overbelast, binnen 6 weken zit iedereen met een blessure thuis."
“We moeten ons nu toch echt op de transfermarkt begeven.”
“Daar ben ik voor. Na het vertrek van deze oer Hollandse mannen wil ik graag met de tijd meegaan en een pleidooi houden voor het aantrekken van een vrouw als nieuwe speler.”
“?????”
“Jazeker, wat in Friesland kan, kan hier ook”
“Mag ik je erop wijzen dat we in een 40+ competitie spelen.”
“Dat was ik even vergeten, ik trek mijn voorstel onmiddellijk weer in.”
“Maar in het kader van die inclusieve voetbalsamenleving, pleit ik dan wel voor het aantrekken van een speler met een niet westerse achtergrond.”
Hier konden de blanke boomers van ons regelgroepje zich wel in vinden en dus speurden ze de landerijen van Barchem, Klein- en Groot Dochteren af, op zoek naar die ene 40 plusser met een niet westerse achtergrond die ons zou willen versterken. Maar hoe ze ook zochten, nergens was er één te vinden. Barchem, Klein- en Groot Dochteren bleek een roomwitte vlek in onze zeer diverse samenleving.
“Hoe kunnen we nu aan de inclusiviteitseisen voldoen als hier alleen maar bejaarde oude mannen wonen?”
“Maar wij voldoen al aan de eisen! Wij hebben Yupa! De enige niet West-Europese voetballer in heel onze regio. 100 % van deze doelgroep speelt dus al bij ons!”
“Geweldig, dit probleem is dus opgelost, maar nu hebben we nog steeds geen versterking voor ons team geregeld. Wat zoeken we precies?”
“Een werker, een loper, een box to box speler. Ronny kan het niet allemaal meer belopen, Gerben loopt nog wel vooruit, maar meeverdedigen lukt niet meer en Jan van B lijkt toch ook niet meer zo snel als vroeger. Kortom, we missen loopvermogen”
En hier, beste lezers, kwam het sluimerende probleem van de bloedgroepenstrijd, waar menig politieke partij en voetbalvereniging mee kampt weer vol in de schijnwerpers. Dat houd je toch met een fusieteam.
“Wat nou, we missen loopvermogen. Jan T rent zich de longen uit zijn lijf, Arjan staat echt overal om over André nog maar te zwijgen. Wat wij zoeken is geen domme renner, maar een briljante dribbelaar die het verschil kan maken.”
“We moeten een speler hebben die ons outbreak management team komt versterken.”
“Ons wat?”
“Het uitbraak regelgroepje.”
“Wat is dat nou weer?”
“Onze aanvallers die op de counter spelen.”
De vergadering duurde nog tot diep in de nacht, maar uiteindelijk kwamen ze er al polderend uit. Met een riant budget van 5 kratten bier en 100 hamburgers ging men op pad, op zoek naar onze nieuwe aanwinst. Die bleek met deze schitterende arbeidsvoorwaarden verrassend snel gevonden. Maar een dribbelaar? Nou nee. Een loopwonder dan? Nee ook niet echt.
In plaats van Neeskens kregen we Arie Haan.
In plaats van Messi kregen we Ronald Koeman.
In plaats van Wim-Jan, Hans, Arie en Gert-Jan kregen wij Jan-Bert.
Tegen Dinxperlo en tegen Ratti zagen we de ene kanonskogel na de andere richting het vijandelijke doel vertrekken die de paal, de lat, een niet op tijd bukkende keeper en het net geselden wat resulteerde in een 4-0 en 3-2 overwinning en een ontploffende team app.
Wie weet waar de platte wagen is? Ik pomp de banden vast op. Ik zal de kogellagers wel smeren. Kunnen we Bello niet huren, dan kan in deze corona tijd iedereen een eigen karretje krijgen. Binnen twee weken van crisisberaad in het torentje tot hoog van de toren blazen. Zo snel kan het gaan bij de altijd opportunistische Gudula Gladiatoren.