Grensoverschrijdend

Na al die jaren vol succes moeten wij helaas toegeven dat al die prachtige resultaten tot stand zijn gekomen ten koste van veel. Heel veel. Onze topsportmentaliteit leidde de afgelopen jaren tot ongekende succes, maar even zeer tot ongekend grensoverschrijdend gedrag.
Jaren lang ging het elke wedstrijd mis. Met een ongekende regelmaat stonden we buitenspel en met een nog grotere regelmaat vloog de bal over de zijlijn. Schrijnende voorbeelden van ons grensoverschrijdend gedrag waar de grensrechter maar druk mee was.
Maar het kan altijd nog erger Ik herinner het mij nog goed, beste lezer, en ik schaam mij nog dat ik niet ingreep. “Hoe kun je zo blind zijn? Sukkel, speel dan over. Hoe kun je die nou missen? Wat een kut bal.” Het zijn mijn verbale oprispingen die we wekelijks en dus ook vandaag weer hoorden. En, in tegenstelling tot menig TV programma niet alleen tegen elkaar, maar zelfs tegen onze gasten. Menig tegenstander kreeg de afgelopen jaren een verwensing naar zijn hoofd. Ook vandaag schelde Gerben de linksbuiten van Buurse nog verrot. (En vice versa) Dat alles zorgt al jaren voor een uitermate onveilig voetbal klimaat.
En dan die eeuwige prestatiedrang. Wie niet voldoet wordt zonder pardon op de bank gezet om mij gezelschap te houden. Jarenlang waren ze een steunpilaar voor ons team, maar plots voldoen ze niet meer en staan opa Jan, Dikkie Dick, Joepie de Poepie en ondergetekende niet meer in, maar naast het veld. Mannen toch, die hun waarde bewezen hebben (ze hebben niet voor niets een bijnaam verdient) maar nu keihard worden afgedankt.
Wij zetten door, maar er zijn vele afhakers die de verpeste voetbalsfeer niet langer konden verdragen. Ronnie, de gebroeders Nijenhuis, Ed, Ab, Erwin, Bert Jan. Mannen die de ondragelijke spanning niet meer aan konden en nu uitgeblust thuis zitten.
Als de voetbalwerksfeer zo verziekt is, dan verwacht je natuurlijk dat de leidinggevende ingrijpen, maar ook daar ging het mis. Voorzitter Erna van Klein Dochteren trad vanwege ons team jaren geleden al af en nog steeds zit de club zonder voorzitter. Nu wij samen zijn gegaan met Barchem is ook daar de voorzitter gesneuveld. Beide besturen hebben inmiddels een commissie ingesteld om de onveilige voetbalwerksfeer bij de Gudula Gladiatoren te onderzoeken.

En u weet wat zoiets betekent…….

Voorlopig verandert er helemaal niets.

En daarom stonden opa Jan, Dikkie Dick, Joepie de Poepie en ik reserve, verloren we met 4-3 van Buurse, scholden elkaar en de tegenstander nog gewoon uit, stonden we constant buitenspel en vloog de bal met grote regelmaat over de zijlijn.
En toen?

Toen gingen we vrolijk op de foto en aan het bier.

Wij zijn de moeilijksten niet.